Over de serie ‘Thuisgevoel, De grenzen over’

Het Thuisgevoel:
‘Thuis’ is dus pas een ‘thuis’ als je er weg kan gaan; als het een plek is om naar terug te keren, niet een plek waar je moet blijven. Maar we zijn allemaal minder vrij om te gaan nu – en wie niet van huis kan gaan, kan ook niet thuiskomen.

Al sinds mijn afstuderen aan de Fotovakschool houdt het thuisgevoel mij bezig. Deze collectie foto’s is een momentopname tijdens mijn zoektocht naar verbeelding van het thuisgevoel. De zoektocht begon bij het gevoel van mensen op hun plek. Vervolgens focuste ik meer op het eiland van Dordrecht waar ik nu woon. De foto’s zijn bij mij thuis opgenomen. Daarbij heb ik grenzen gepasseerd tussen fotografische regels en wetten en spontane fotografie op het gevoel


Over Kees

foto: Merlijn doomernik

Tijdens mijn middelbareschooltijd ben ik begonnen met fotografie. In mijn woonplaats volgde ik toen een hobbycursus bij het creatief centrum. De docent leerde ons vooral kijken en niet te veel aan apparatuur, of fotowetten te denken. Voor mijn studie en mijn werk heb ik daarna ook veel gefotografeerd. Ook naast mijn werk ben ik altijd serieus als hobby-fotograaf bezig geweest.
In 2007 naar de Fotovakschool ben gegaan om daar de opleiding Toegepaste fotografie en Beeldcommunicatie te volgen. Die heb ik in 2012 afgerond. Ik werkte daarna nog drie dagen in de week bij de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid. Nu ik gepensioneerd ben wil ik mij zoveel mogelijk met fotografie bezighouden. Ik heb een atelier en een fotostudio bij DOOR aan de Spuiboulevard in Dordrecht.

In deze tijd van media-overkill en oppervlakkigheid wil ik vooral foto’s maken, die rust uitstralen en verdiepen. Een foto moet je van een afstand al pakken en uitnodigen om dichterbij te kijken. Foto’s die documenteren en een verhaal vertellen hebben mijn voorkeur. Ik ben een bewonderaar van documentaire fotografie. Met name de Düsseldorfer Fotoschule. Daar begint in de jaren zestig eigenlijk de documentaire fotografie en digitale fotografie en verbeelding van de alledaagse werkelijkheid. Mijn foto’s kenmerken zich door duidelijke lijnen en vlakken. Een heldere geordende compositie vind ik nog steeds belangrijk.

Veel mensen denken dat fotografie de werkelijkheid weergeeft, maar door de manier van opnames maken en fotobewerking kun je ook je fantasieën en gevoel vormgeven in een foto. Dat is wat fotografie ook kunst maakt. Zelf vind ik het een uitdaging om in mijn fotografie de werkelijkheid trouw te blijven, maar ook een gevoel en beleving van schoonheid te bereiken. En dat op zo’n manier dat mensen zeggen: “Hé zo kun je het ook bekijken!”


Terug naar overzicht