De 3 redenen waarom jij fotografeert

Iedereen die fotografeert – ik beperk me hier tot diegenen die dit niet werkgerelateerd doen – heeft 3 redenen waarom hij of zij fotografeert.

Als we de professionals hierin betrekken komt er een belangrijke reden bij die zich voor de andere 3 plaatst: Moeten.  Een professionele fotograaf moet fotograferen omdat zijn opdrachtgever dat van hem verlangt. De andere redenen die ik zo dadelijk opsom gelden in de meeste gevallen ook voor hen, maar belangrijkste reden blijft het feit dat je ’s ochtends opstaat en jouw opdracht uitvoert. Moeten.

Wie legt de druk op MOETEN?

Voor al die fotografen die dit hobbymatig beoefenen – let op dat ik hier bewust niet de term amateurfotograaf gebruik – is er geen moeten bij. En als dat wel het geval is, zou je jezelf eens goed de vraag moeten stellen of dit is wat je wilt. Waarom heb je het gevoel dat je moet fotograferen? Druk van buitenaf of vanuit jezelf? Vanuit buitenaf zou ik lekker negeren, no problemo. Druk vanuit jezelf? Waarom? Omdat je jezelf een deadline voor een project hebt gesteld? Omdat je vind dat je elke week ten minste één ‘goede’ foto wil maken? Als moeten je in de weg gaat zitten,  stel je planning en je doelen bij. Hou het leuk!

De 3 redenen waarom jij fotografeert

Ik fotografeer om 3 redenen. Die verschillen in mate van belangrijkheid (van 1 tot 3) maar kunnen ook niet zonder elkaar en vullen elkaar aan. Ik ga ervanuit dat deze redenen voor jou ook gelden.

1. Plezier
De eerste keer dat je een camera oppakte, het onderwerp in je frame had gevangen en op de sluiterknop drukte. Je weet het waarschijnlijk nog. Als dat lang geleden is, moest je het nodige geduld betrachten. Eerst de rest van het rolletje volschieten, laten afdrukken en dan pas zag je het resultaat van jouw inspanning. Ben je recenter begonnen met fotografie? Dan is geduld niet nodig. Je ziet direct het resultaat op je scherm. Ongeacht of je analoog of digitaal schoot, het deed iets met je. Het smaakte naar meer. Je leest nu dit blog, dus zal je op de een of andere manier geïnteresseerd zijn in fotografie. Je haalt plezier uit je fotografie. Er is geen moeten, niemand anders dan jij bepaalt waar je je camera op richt en wanneer je afdrukt.

2. Ontwikkeling
De tweede reden waarom je fotografeert is om jezelf te ontwikkelen. Je wilt er beter in worden. Je hebt plezier in het schieten van beelden. Maar je weet ook dat er nog meer te halen valt. Als je jezelf ontwikkelt zal je ‘anders’ gaan fotograferen. Ook hier gebruik ik bewust niet het woord ‘beter’ want die term zorgt alleen maar voor ruis en opgedrongen meningen. Je foto’s worden anders zodra jij je ontwikkelt. Jouw kennis wordt groter doordat je zelf meer fotografeert, je meer foto’s van anderen ziet en je deze foto’s analyseert. Misschien volg je wel cursussen of workshops. Dit alles zorgt ervoor dat je op een andere manier naar situaties kijkt en de fotografische mogelijkheden beter kan inschatten. Of op een interessantere manier in de compositie verwerken. Doordat je nog steeds dit artikel leest, geeft al aan dat je geïnteresseerd bent om jezelf te ontwikkelen. Mijn opzet met deze site is jou aan het denken te zetten over fotografie. Waarom maak je de beelden die je maakt?  Hoe komen die tot stand?

3. Waardering
De derde reden is waardering. Vergeet niet dat je foto’s in eerste instantie voor jezelf maakt. Plezier! Maar zoals mijn mentor Rosa Verhoeve altijd zei: “Een foto maak je niet voor in een laatje”. En dat geldt voor bijna alle fotografen. Bijna iedereen. Er zijn fotografen die totaal geen belangstelling hebben voor waardering. Die zich al dan niet willen ontwikkelen, maar dit op geheel eigen wijze doen, zonder tussenkomst van anderen. Denk aan Vivian Maier, de nanny waarvan na haar dood talloze dia’s werden ontdekt. De kleine kring mensen in haar omgeving wist dat ze fotografeerde, niemand had de beelden ooit gezien. Er zijn nu meerdere boeken gemaakt en tentoonstellingen opgezet. Nu krijgt ze de waardering waar ze nooit op zat te wachten.

De uitzonderingen daargelaten vinden fotografen het fijn om hun werk te tonen. Als referentie voor waar ze staan. Hoe beoordelen anderen mijn werk. Als manier om zich te ontwikkelen. Welke feedback krijg ik op mijn foto’s en wat kan ik daarmee om de volgende keer een interessanter beeld te maken. Om zich te meten met andere fotografen tijdens wedstrijden. Dit blijf ik een lastig verhaal vinden omdat je appels met peren vergelijkt. Feedback helpt je vooruit. Jij bepaalt wat je met die feedback doet. Weten wie de persoon is die feedback geeft is wel een belangrijk criterium. Likes en nietszeggende woorden op Social Media beschouw ik niet als feedback. Meningen van mensen die jou kennen en die jij waardeert is feedback waar je naar moet luisteren. Hoe je dat vervolgens gebruikt, is aan jou.

En hoewel waardering natuurlijk geweldig is, word ik persoonlijk blijer van opbouwende kritiek op mijn werk. Daarmee kan ik me ontwikkelen (puntje 2) en dat zorgt weer voor meer plezier (puntje 1) in mijn fotografie.

Daarmee is de cirkel rond wat mij betreft.

---

Foto: Markus Spiske via Unsplash
 
Verder lezen