Exposeren kun je leren
Een mooie aanleiding om een post te maken over exposeren is het feit dat ik nu midden in de organisatie van zo’n expositie zit. Wat komt er allemaal bij kijken?
Allereerst even wat achtergrond. Sinds 2015 ben ik onderdeel van een groep fotografen die via masterclasses probeert om verder te komen in hun fotografie. In eerste instantie richtte deze masterclasses zich op Storytelling. Gaandeweg veranderde dat in een projectmatige insteek waarbij iedereen zijn of haar eigen onderwerp koos om zich in te verdiepen. Verschillende professionele fotografen hebben ons begeleid.
En nu zijn we op het punt beland dat iedereen zin had in een expositie van ons recente werk. Maarja, zin hebben in én het ook daadwerkelijk doen is nog wel een flinke stap om te nemen. Wat komt daar dan allemaal bij kijken?
Look at lots of exhibitions and books, and don’t get hung up on cameras and technical things. Photography is about images.
Fay Godwin
Locatie
Het begint al bij het vinden van een goede locatie. Na een aantal opties te hebben onderzocht kwamen we uiteindelijk uit bij een geweldig pand in Schiedam: Monopole. Dit pand uit de jaren 20 van de vorige eeuw staat al zo’n dertig jaar (!) leeg en zal binnenkort fungeren als dependance voor het Stedelijk Museum in Schiedam. Voor de periode van 27 november t/m 19 december kregen we de beschikking over deze geweldige ruimte.
Stap 1 is gezet en gelukkig konden we die snel zetten, aangezien dit vaak de meest lastige stap is. Want is er uberhaupt ruimte beschikbaar? Sluit de periode aan bij wat je in gedachte hebt? Is er voldoende ruimte om al het werk te exposeren of moeten daar nog keuzes gemaakt worden? Fijn voor ons gaf deze locatie ons zo’n 4 meter ruimte per deelnemer. Voldoende om je seriematige werk te kunnen tonen.
Indeling
Tweede stap is het bepalen van alle zaken die geregeld moeten worden. En dat gaat toch het best als je met z’n allen bij elkaar bent en niet via een Teams/Zoom sessie. Dus met z’n allen de locatie bekijken en ter plekke uitrekenen en uittekenen hoe de expositie gevormd gaat worden. Wie wil welke plek? Welke speciale wensen heeft iedereen? Zo zijn er wel wat wensen of in ieder geval ideeën over hoe de foto’s geëxposeerd gaan worden. Een deelnemer heeft een installatie dus bepaalt het gebouw deze plek vrijwel automatisch. Twee anderen hebben een andere achtergrond nodig dan het witte van de muren. Mental note voor verf, rollers en afplaktape. Gezamenlijk, met ieders instemming werd er al snel een mooie indeling gevonden.
Een andere, belangrijke indeling is de aanwezigheid van de deelnemers. Het pand is zodanig groot dat er per dag 3 mensen moeten zijn. Een persoon bij de deur, om mensen welkom te heten, de QR-code te scannen en ze de weg te wijzen. De expositie is namelijk op de eerste verdieping. Dan 1 of 2 mensen die op die etage mee kunnen lopen of als backup dienen. Er zijn namelijk wat trappen en gangen waar het publiek niet dient te komen. Het pand staat al dertig jaar leeg en zit in een soort van verbouwing zullen we maar zeggen. Handige aan zo’n indeling is wel dat je je eigen relaties kunt vertellen wanneer je er zelf ook bent, zodat zij langskomen en een persoonlijke rondleiding krijgen.
Foto’s
Een volgend niet geheel onbelangrijk punt zijn de foto’s zelf. Buiten één deelnemer om die een eigen drukwerkproces heeft bedacht om haar foto’s te ontwikkelen, heeft de rest besloten al het printwerk uit te besteden aan Martin Zwaan Fotografie, een gerenommeerde partij die veel voor musea en foto-vakopleidingen werkt. Makkelijk en alles kan ineens worden vervoerd naar de locatie. Dat is namelijk niet heel makkelijk, aangezien het in hartje Schiedam ligt en per auto onhandig te bereiken is.
Opbouw
Opbouw is in volle gang en de eerste voorbereidingen zijn gedaan. Voor de rest moet er deze week nog flink gebuffeld worden om wanden te verven, alle foto’s uit te lijnen en vanwege de ongelijke muur moet er nog een frame gemaakt worden voor een foto van maar liefst 4,5 meter breed! Ik zal na afloop van de expositie een nieuwe post maken met alle ervaringen en belevenissen.
Publiciteit
Publiciteit is ook een essentieel onderdeel. Als niemand weet dat er een expositie is, waar doe je het dan voor. Dus ook hier worden afspraken gemaakt en een groepje geformeerd. Fotoclubs in de regio, Huis-aan-huis bladen, de Fotobond, fotografie-gerelateerde websites, noem maar op. Ook maken we een flyer die we in behoorlijke oplage drukken om uit te delen en op diverse plaatsen neer te leggen. Interviews met het AD en de plaatselijke radio staan in de planning.
At exhibition openings always praise the chicken for laying eggs; you can wring its neck later.
Bill Jay
Omstandigheden buiten je bereik
Kleine kink in de kabel is de aankondiging van het demissionaire kabinet dat we weer voor een aantal weken in gedeeltelijke lockdown gaan. Gelukkig valt dit voor ons mee, en kunnen we met een QR codecheck, handgel en niet te veel mensen gelijktijdig in het pand uit de voeten. Helaas valt de geplande opening wel in het water. Zonde, want daar had iedereen erg veel zin in. Een aansprekende spreker om de expositie te openen, je familie en vrienden die aanwezig zijn, klein hapje en een drankje. Niets van dat al.
Maar desondanks ben ik ervan overtuigt dat we een mooie expositie neer gaan zetten. Nu maar hopen dat de dreiging van een grotere lockdown ons bespaard blijft.
Meer informatie over de deelnemers en hun werk is te zien op de pagina Next Level en uiteraard zien we je graag op één van de dagen in het weekend.
Wordt vervolgd.
Verder lezen:
Als je gaat werken aan een fotoserie zijn er natuurlijk talloze tips en adviezen. Lees mijn tips uit eigen ervaring bij het maken van mijn recente serieprojecten.… 5 tips bij het maken van een fotoserie
Selecteren is het moeilijkste onderdeel van fotograferen. Want dat fotograferen… dat is toch weinig meer dan iets voor je lens krijgen en afdrukken, al dan niet met de juiste instellingen. Toch?… 5 tips voor het selecteren van foto’s